Ο Οκτώβριος είναι ο μήνας ευαισθητοποίησης κατά του καρκίνου του στήθους. Χρόνια το άκουγα αυτό χωρίς να δίνω μεγάλη σημασία. Φυσικά αγόραζα ροζ βραχιολάκια, ροζ κορδελάκια και οτιδήποτε άλλο έβγαινε για να στηρίξω τον συγκεκριμένο σκοπό αλλά χωρίς να πολυκαταλαβαίνω ποσό κοντά μου βρίσκεται ο κίνδυνος της συγκεκριμένης ασθένειας. Όχι μόνο σε μένα αλλά σε κάθε γυναίκα. Κάθε 19 δευτερόλεπτα μια γυναίκα στον κόσμο διαγιγνώσκεται με καρκίνο στο στηθος και κάθε 74 δευτερόλεπτα μια γυναίκα στον κόσμο πεθαίνει από αυτό . Το ότι σήμερα πήρα την απόφαση να γράψω δυο λόγια έχει να κάνει με το γεγονός ότι με ενοχλεί που ζω σε μια κοινωνία που η ασθένεια αυτή θεωρείται ακόμα ταμπού και που γυναίκες πιστεύουν ότι είναι προτιμοτερο να μην μιλήσουν ανοιχτά για να μην στιγματιστούν. Απο την πρώτη μέρα που εμάθα πως ειμαι αρρωστη, αποφάσισα μαζί με τους δικούς μου να μην κρυψουμε ποτέ αυτο που περνάμε. Είχα κι έχω στο μυαλό μου πως αν περνούσα μια βαριά γαστρενερίτιδα ή μια βαριά γρίπη δεν θα την κρατούσα κρυφή αρά γιατί έναν καρκίνο?? Εμείς οι ίδιοι καθιστούμε ανίκητο το τέρας με το να μην μιλάμε γι αυτό. Με λύπη μου συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να μπω στην μερίδα αυτων που νοσούν για να αρχίσουν γυναίκες να μου εκμυστηρεύονται ότι το πέρασαν κι αυτές πέρυσι ή πρόπερσι, ή ότι το περνάνε ακόμα. Γυναίκες που ήξερα, που τις έβλεπα κάθε μέρα . Σέβομαι πως πολλές θεωρούν αυτην τη μάχη προσωπική κι ετσι θέλουν να την κράτησουν, όμως γνωρίζοντας ότι ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών θα ευαισθητοποιηθούν και θα ελεγχθούν μόνο όταν νιώσουν ότι ο κίνδυνος είναι κοντά τους μου έδωσε την δύναμη και την θέληση να μιλάω ανοιχτά γι αυτό. Γιατί αν έστω και ένα κορίτσι πήγε να εξεταστεί επειδή έμαθε την ιστορία μου, ξέρω ότι έκανα κάτι καλό..
Μην περιμένεις να εμφανισθεί στη μαμά σου, στην θεία σου, στην κολλητή σου, στην αδερφή σου, στην ξαδέρφη σου για να δραστηριοποιηθεις. Έχουμε ένα πολύ μεγάλο όπλο στην μάχη κατά του καρκίνου του στήθους κι αυτό είναι η έγκαιρη διάγνωση. Το οτί σήμερα είμαι καλά και κάνω σχέδια για τα επόμενα χρόνια το οφείλω στο γεγόνος ότι βρήκα το κακό στην αρχή του.
Μην ακούς ότι επειδή είσαι κάτω από 30 δεν έχεις ανάγκη από την εξέταση αυτή . Μεχρι να γίνει η βιοψία με διαβεβαίωναν ότι αποκλείεται να έχω καρκίνο στο στηθος γιατί είμαι μόνο 27 χρονών. ΄Οταν η αδερφή μου στα 29 της ζήτησε να κάνει υπέρηχο και μαστογραφία άνθρωποι μέσα στο νοσοκομείο το βρήκαν αστείο και της είπαν πως είναι πολύ μικρή για τέτοιες ανησυχίες. Δυστυχώς η ασθένεια αυτή κάνει διακρίσεις στο φύλο αλλά όχι στην ηλικία.
Μην θεωρείς ότι δεν θα τύχει σε σένα. Όλοι απέναντι σ αυτήν την αρρώστια είμαστε ίσοι. Ευτυχώς ζούμε σε μία εποχή που ο καρκίνος του μαστού θεωρείται ιάσιμος εφόσον διαγνωσθεί εγκαίρως. Όσο χιλιοειπωμένο και κλισέ κι αν ακούγεται , η πρόληψη είναι όντως η καλύτερη θεραπεία. Είναι μια σκληρή και δύσκολη ασθένεια αλλά όχι ανίκητη. Ο Οκτώβρης έχει 31 μέρες, άρα και 31 ευκαιρίες για να κλείσεις ραντεβού και να πας να εξεταστείς ✌??? ?

Ελένη Τσιάνα