ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙΑ
Το βράδυ της Παρασκευής 20 Οκτώβρη 2017, μια μεγάλη παρέα παιδιών γεμίσατε με χαρά, χορό και χαμόγελα την Πλατεία Ταχυδρομείου της πόλης μας. Αυτή την μεγάλη πλατεία που όλοι μας τόσο αγαπάμε και σε αυτήν περνάμε πολλές και όμορφες στιγμές της ζωής μας.
Όμως αυτή την Παρασκευή, όσοι ήμασταν εκεί, είχαμε ένα λόγο πολύ διαφορετικό και συνάμα πολύ σπουδαίο για να βρεθούμε μαζί.
Γιορτάζαμε το μήνα Πρόληψης του Καρκίνου του Μαστού. Φωτίσαμε ροζ το κτίριο της Ιατρικής Σχολής, μοιράσαμε ενημερωτικά έντυπα στους συνανθρώπους μας, κυκλοφορήσαμε όλοι εμείς, πρώην και τωρινοί ασθενείς, ανάμεσα σε όλους εσάς θέλοντας να βροντοφωνάξουμε ένα δυνατό, αληθινό και γενναίο «Είμαστε Εδώ!» σε όλους όσους φοβούνται ακόμα και τη λέξη να πουν. Είμαστε καρκινοπαθείς. Κι όμως είμαστε εδώ, μαζί, δίπλα, ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους, μικρούς ή μεγάλους, υγιείς ή όχι, ανθρώπους καθημερινούς, συνηθισμένους, που πιθανόν και εκείνοι να ζουν ένα δικό τους, μικρό ή μεγάλο, καθημερινό Γολγοθά. Όπως ζουν και ζούμε όμως παράλληλα και τη χαρά να απολαμβάνουμε τις μικρές ή τις μεγαλύτερες χαρές της ζωής.
Ο καθένας από μας χρειάστηκε να αντιμετωπίσει αυτό που όλοι φοβόμαστε, που δεν είναι άλλο από την αρρώστια και το φόβο του θανάτου, αλλά δε το βάλαμε κάτω. Δεν είχαμε και δεν έχουμε το δικαίωμα ή την επιλογή ίσως να το κάνουμε. Δεν μας το επιτρέπει η αγάπη, η στήριξη και η αγκαλιά των ανθρώπων που στέκονται δίπλα μας.
Και ξέρετε αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι μόνο οι γονείς, τα αδέρφια, τα παιδιά μας, οι φίλοι μας, οι γιατροί, οι νοσηλευτές μας. Είναι και όλοι οι άνθρωποι, οι σχεδόν άγνωστοι καμιά φορά, που μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτεροι ή πολύ πιο νέοι από μας, που δεν διστάζουν να μας απλώσουν ένα χέρι συμπαράστασης.
Όλα τα παιδιά που την Παρασκευή μας χαρίσατε την λάμψη, τη ζωντάνια, το γέλιο, το τραγούδι, το χορό και την χαρά σας, γίνατε τα χέρια που απλώθηκαν και άγγιξαν τις καρδιές μας.
Γίνατε η ακριβή, χρωματιστή και ζεστή αγκαλιά που τόσο έχουμε ανάγκη. Η ελπίδα και η υπόσχεση για ένα μέλλον πιο φωτεινό και αισιόδοξο για όλους μας.
Ζώντας σε δύσκολες εποχές και στιγμές δύσκολες, είναι πολύτιμη η δική σας ΑΛΗΘΕΙΑ και ΠΡΟΣΦΟΡΑ.
Κι ενώ ήρθατε αντιμέτωπα με την δική μας σκληρή και δύσκολη πραγματικότητα, εσείς την πήρατε και τη σηκώσατε στα χέρια, στα πόδια, στα παιδικά σας κορμάκια και στα γλυκά σας χαμόγελα και την στρογγυλέψατε, την απαλύνατε, της βάλατε χρώμα και χορό και παραμυθένια μεταμορφωμένη, μας την επιστρέψατε δώρο ανεκτίμητο.
Να ξέρετε ότι αυτό που κάνατε για μας θα το θυμόμαστε πάντα!
Και αν κάτι θα μπορούσα κι εγώ, σαν λίγο μεγαλύτερο από σας παιδί να σας πω, θα ήταν αυτό:
Συνεχίστε όπως είστε και μην αλλάξετε τίποτα από αυτό που είστε το καθένα σας.
Συνεχίστε να είστε αληθινοί και γενναίοι πολεμιστές για όλα όσα ονειρεύεστε.
Συνεχίστε να είστε γενναιόδωροι όταν προσφέρετε το χρόνο, τη διάθεση, τα χαμόγελα και την ψυχούλα σας.
Συνεχίστε να κοιτάτε πέρα από τον εαυτό σας. Η ζωή και η χαρά της αξίζει μόνο όταν μοιράζεται. Και να θυμάστε πως δίπλα μας είναι πολλοί αυτοί που έχουν την ανάγκη μας.
Όπως θα ήθελα να θυμάστε να ΑΓΑΠΑΤΕ και να ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ τους εαυτούς σας.
Να προσέχετε και να φροντίζετε το σώμα και τις σκέψεις σας. Και σας παρακαλώ να θυμίζετε και στις μαμάδες σας να προσέχουν κι εκείνες το σώμα τους και τη σκέψη τους. Γιατί ξέρετε καμιά φορά εμείς οι μαμάδες ξεχνάμε μέσα στις πολλές δουλειές και υποχρεώσεις που έχουμε καθημερινά, να φροντίσουμε και να νοιαστούμε τον εαυτό μας. Επειδή όμως όλες οι μαμάδες λατρεύουμε τα παιδιά μας, είμαι σίγουρη ότι εσάς θα σας ακούσουν!
Και την καρδιά σας να την κρατάτε πάντα ανοιχτή, όπως ολάνοιχτη μας τη χαρίσατε την Παρασκευή.
Τα παιδιά, είστε που μας δίνετε κουράγιο, ελπίδα και δύναμη να συνεχίζουμε ακάθεκτοι κι εμείς το δικό μας αγώνα.
Εκ μέρους όλων των ανθρώπων που σήμερα νοσούν , εκ μέρους όλων των μελών του Συλλόγου Καρκινοπαθών Λάρισας θέλω να απευθύνω ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλα μαζί αλλά και στο καθένα από σας ξεχωριστά, όπως ευχαριστώ και μπράβο αξίζουν και στη γυμνάστριά σας κ. Νατάσσα Αλεξάνδρου γιατί σταθήκατε δίπλα μας με τον πιο όμορφο, χαρούμενο και αισιόδοξο τρόπο που θα μπορούσαμε ποτέ να ευχηθούμε.
Με πολλή αγάπη
Η Πρόεδρος του ΣΚΛ
Ιωάννα Καραβάνα