Είχαμε τη χαρά και τιμή χτες να συνδιοργανώσουμε με το Δίκτυο «Περραιβία» και το Γαλλικό Ινστιτούτο Λάρισας, την παρουσίαση της ποιητικής συλλογής «Τιθωνού Σιωπές» του Παναγιώτη Νάννου, που ως τώρα οι περισσότεροι από τους συμπολίτες μας γνώριζαν μόνο με την ιδιότητα τού Διοικητή του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας.
Για το έργο του Π. Νάννου μίλησαν ο κ. Έκτορας Νασιώκας, ιατρός, πολιτικός και συγγραφέας, η κα Μαριάννα Δώδου πολιτικός μηχανικός, υποψήφια διδάκτωρ φιλολογίας και συγγραφέας και ο κ. Γιάννης Ζαρογιάννης, διδάκτωρ φιλολογίας και συγγραφέας. Τη συζήτηση συντόνισε η δημοσιογράφος της ΕΡΤ κα Κωνσταντίνα Θεοχαρούλη ενώ εκ μέρους του Συλλόγου Καρκινοπαθών Λάρισας μίλησε η Αντιπρόεδρος του Συλλόγου μας κα Μαρία Γκιτέρσου, παρουσιάζοντας μία σύνοψη της ταυτότητας και των δράσεων του Συλλόγου, ενώ αναφέρθηκε στην ενεργή συμμετοχή του Συλλόγου σε εθνικό επίπεδο, στο χώρο των δικαιωμάτων ασθενών και της συντονισμένης προσπάθειας της θεσμικής αναγνώρισης του ρόλου των Ασθενών στον τομέα της χάραξης πολιτικών υγείας, που πραγματώνεται μέσω της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καρκίνου (ΕΛΛ.Ο.Κ.) αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μέσω του ECPC (Ευρωπαϊκός Συνασπισμός Ασθενών με Καρκίνο) του οποίου Ο ΣΚΛ είναι επίσημα μέλος του, εκπροσωπούμενος σε αυτόν από τις κ.κ. Ι.Καραβάνα και Μ. Γκιτέρσου. Σε αυτήν την τόσο διαφορετική και σημειολογικά ενδιαφέρουσα για πολλούς λόγους εκδήλωση, σε σχέση με τα όσα άλλα πραγματοποιεί ο ΣΚΛ αναγνώστηκε και ο κάτωθι έγγραφος χαιρετισμός της Προέδρου μας:
«Χαιρετίζω με συγκίνηση την απόφαση ενός ανθρώπου σημαντικού για όλους εμάς που συναντηθήκαμε με τη νόσο του καρκίνου, να εκτεθεί ενώπιον όλων μας με μια ιδιότητα μάλλον άγνωστη στους περισσότερους από μας.
Είναι αλήθεια ότι η επί μακρόν εθελοντική δραστηριοποίησή μας στο χώρο του καρκίνου δεν επεφύλασσε για πολλά χρόνια, ευκολίες και ανοιχτές πόρτες, στις όποιες ανάγκες και διεκδικήσεις μας.
Αντίθετα αντιμετωπίζαμε και εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε συχνά εμπόδια, στερεότυπα , αντιλήψεις απαξιώσεις και γενικότερες συμπεριφορές που δεν μας ενθαρρύνουν στο έργο μας.
Ο σημερινός Διοικητής των νοσοκομείων μας, υπήρξε γι αυτόν ακριβώς το λόγο, μια ευχάριστη έκπληξη, ειδικά για μένα.
Με την ανάληψη των καθηκόντων του, ήδη τις πρώτες ημέρες στη θέση του αυτή, ζήτησε να μας γνωρίσει και να μας ακούσει. Από τότε η πόρτα του γραφείου του παρέμεινε και παραμένει ανοιχτή, όπως και το τηλέφωνό του, που πάντα απαντά στις κλήσεις μας, οι οποίες δυστυχώς συχνά δεν γίνονται εκ των πραγμάτων και των ειδικών συνθηκών που επικρατούν σε σχέση με τα όσα δυσάρεστα ή πάντως δύσκολα συμβαίνουν συχνά στο χώρο των καρκινοπαθών, σε ημέρες και ώρες που λογικά κανείς θα περίμενε από οποιονδήποτε θεσμικό ή μη να ανταποκριθεί.
Η προσωπική απορία μου για την γενικότερη αυτή στάση του Διοικητή, αφού όταν συνηθίσεις σε άλλες τακτικές, σε εκπλήσσει μια τέτοια συμπεριφορά ενός θεσμικού εκπροσώπου ειδικά στον πολύπαθο τομέα της δημόσιας υγείας και περίθαλψης , λύθηκε όταν ανακάλυψα τον ποιητή που κρυβόταν πίσω από τον τεχνοκράτη.
Ήταν, όπως αποδείχτηκε, ακριβώς αυτή η ματιά του ποιητή, που διαμόρφωσε και τελικά προφανώς διαφοροποιεί τον Παναγιώτη Νάνο σε σχέση με τους ομολόγους του. Είναι ακριβώς αυτή η σχεδόν ρομαντική αντίληψή του απέναντι στη ζωή και τον άνθρωπο που τον καθιστά ακόμα πιο οικείο σε όλους μας αλλά και ειδικότερα στον πάσχοντα.
Είμαστε λοιπόν όλοι εδώ, ψυχικά και συναισθηματικά ακόμα και εγώ που δυστυχώς οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις, μού στέρησαν την δυνατότητα να είμαι φυσικά παρούσα, για να στηρίξουμε τον άνθρωπο που δείχνει «ότι νοιάζεται» ακόμα και όταν φαίνεται πως δεν υπάρχουν διέξοδοι.
Είμαστε εδώ γιατί πιστεύουμε στο σύνθημα του γαλλικού Μάη του ‘68 «η φαντασία στην εξουσία». Την όποια εξουσία. Στην οποία εμείς όπως και να έχει, θα συνεχίσουμε, όπως οφείλουμε να στεκόμαστε απέναντι, με σεβασμό, αγωνιστικότητα και με το ήθος που έχουμε αποδείξει ότι μας διακρίνει αλλά και θα της αναγνωρίζουμε παράλληλα την έμπνευση και το όραμα που μπορεί κάποιες φορές να τη διακρίνει .
Είμαστε εδώ γιατί ο Παναγιώτης Νάνος πιστεύει, όπως πιστεύουμε και εμείς, ότι η φαντασία και η έμπνευση μάς επιτρέπουν να ψάχνουμε και να βρίσκουμε λύσεις, εκεί που η στεγνή λογική φοβάται ή αδυνατεί να δει.
Αρκετοί από όσους αναμετρηθήκαμε με τον καρκίνο και καθημερινά παλεύουμε διεκδικώντας το αύριό μας, πιστεύουμε πως όλα είναι η ιδέα που έχουμε γι αυτά, όπως πιστεύουμε ότι και οι παραστάσεις που φέρνουμε ή φτιάχνουμε στο μυαλό μας, είναι το μόνο που μπορεί να χρωματίζει τη ζωή και την ψυχή μας. Αυτό είναι που στην ουσία, μας κάνει κάποιους να αγκαλιάζουμε με παρρησία και χαμόγελο τη ζωή. Μια ζωή με ουσία, νόημα και ποιότητα. Η ζωή δεν είναι τα χρόνια που κερδίζουμε ή που μας χαρίζουν οι θεραπείες, οι γιατροί, η τύχη ή η πίστη μας. Είναι το άρωμα που επιλέγουμε να δώσουμε στις στιγμές της.
Όσο λοιπόν μας δίνεται/κερδίζουμε τη δυνατότητα να ζούμε, επιθυμούμε πολλοί από μας, αυτή τη ζωή να τη ζούμε ποιητικά, με την ευρεία του όρου έννοια, έχοντας την βαθιά πεποίθηση πως η τέχνη μπορεί να είναι ή να γίνει για όλους μας, αναπόσπαστο κομμάτι της θεραπείας και της αποθεραπείας μας , ένας τρόπος να ζούμε καλύτερα, μια γέφυρα ανάμεσα σε μας και τους άλλους. Τους όποιους άλλους.»
Τέλος ευχαρίστησε τον κ. Νάνο για την μέχρι τώρα συνεργασία του με το Σύλλογο Καρκινοπαθών Λάρισας, προτρέποντάς τον να διατηρήσει τη διαφορετικότητά του και του ευχήθηκε Καλή Τύχη σε όλα όσα προσωπικά και θεσμικά οραματίζεται και προσπαθεί να επιτύχει.
