Οι εθελοντές μας συνεχίζουν να μοιράζονται τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους μαζί με όλους μας.
Σήμερα είναι η Άρτεμη που γράφει για μας.
Η δική μας Άρτεμη, που είναι ένας ακόμα από αυτούς που «βάζουν πλάτη» για να λειτουργήσει αυτός ο Σύλλογος.
Η ξεχωριστή μας Άρτεμη που ξέρει καθένα μέλος μας με το όνομά του, η Άρτεμη που δεν λέει όχι, η Άρτεμη που «τρέχει» συνέχεια, πότε με το ποδήλατο, πότε με το αυτοκίνητό της, πότε με τα πόδια για να βγουν πέρα πολλά.
Η Άρτεμη που ενθουσιάζεται και χαμογελάει εύκολα, που γελάει δυνατά και μιλάει ακόμα πιο δυνατά και συχνά την πειράζουμε όλοι μας, με αγάπη, γι αυτό.
Η Άρτεμη που ήταν κοντά μας ενώ παράλληλα εργαζόταν σκληρά, η Άρτεμη που ήταν κοντά μας και όταν η επιχείρηση που δούλευε πτώχευε και άφηνε απλήρωτους τους εργαζόμενούς της, η Άρτεμη που ερχόταν πολλές φορές σε αυτά που κάναμε με τα εγγόνια της, καθώς έγινε πολύ νέα γιαγιά, δίνοντας το καλύτερο παράδειγμα στα μικρά αυτά παιδιά για το τι σημαίνει ζωή με νόημα και προσφορά.
Ευχαριστούμε για όλα Άρτεμη.
«Σε μια από τις εποπτείες μας, ρωτηθήκαμε τι είναι για μας ο Σύλλογος. Για μένα ήταν το ξεκίνημα μιας νέας ζωής, ναι μιας νέας ζωής. Παρόλο που νοσούσα εκείνο το διάστημα, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ θέλησα να κάνω κάτι για ΜΕΝΑ. Εγωιστικό;
Όπως το πάρει κανείς. Είναι υπέροχο συναίσθημα να βλέπεις να σε νοιάζονται και ταυτόχρονα να αισθάνεσαι ότι είναι η σειρά σου να νοιαστείς, να βοηθήσεις , γιατί μπορείς, γιατί θέλεις να το κάνεις και γιατί ξέρεις πως το κάνεις με όλη σου την ψυχή και δεν ακούς κανέναν, ό,τι κι αν λέει, γιατί αυτό που κάνεις είσαι ΕΣΥ.
Με τα σεμινάρια για την συμπεριφορά μας απέναντι στους νοσούντες αλλά και απέναντι στον εαυτό μας, μάθαμε να προστατεύουμε και να προστατευόμαστε. Έχω κερδίσει φίλους πραγματικούς έχουν κερδίσει κι εκείνοι μια φίλη πραγματική, νοιαζόμαστε όλοι για όλους και αυτό είναι ένα υπέροχο συναίσθημα, γιατί ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ να κάνουμε πολλά. Τόσα χρόνια στο Σύλλογο από μέλος έγινα και εθελόντρια, γιατί αυτό τελικά είναι το ΘΕΛΩ ΜΟΥ, να μπορώ να βοηθήσω τον διπλανό μου, όπως μπορώ.
Στο Σύλλογο αυτό δεν δίνουμε μόνο αλλά ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ. ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ από αυτά που δίνουμε.
Ευχαριστώ Σ.Κ.Λ. για όλα αυτά που μου δίνεις».