Κάθε χρόνο αγοράζουμε χριστουγεννιάτικα γλυκά, τα οποία εθελοντές και εθελόντριες του Συλλόγου μας, μοιράζουν στους ασθενείς των ογκολογικών κλινικών των δυο δημόσιων νοσοκομείων της πόλης μας καθώς και στο τμήμα Ακτινοθεραπείας του ΠΓΝΛ.
Φέτος με χαρά αποδεχτήκαμε την ευγενική προσφορά του ΙΕΚ ΑΚΜΗ, και ευχαριστούμε θερμά γι αυτό τον Διευθυντή κ. Πάρη Καλογεράκη, την Υπεύθυνη Τομέα Εκπαίδευσης κα Μαρία Μπότη, τον Υπεύθυνο Τομέα Επισιτισμού κ. Θάνο Καλογιάννη και τον Pastry Chef κ. Δημήτρη Τολιόπουλο, να ετοιμάσουν για μας οι μαθητές του τμήματος ζαχαροπλαστικής τα μελομακάρονα που θα προσφέρουμε στο ένα από τα δύο νοσοκομεία.
Και ως εδώ όλα μοιάζουν ίσως απλά και συνηθισμένα.
Υπάρχει όμως και μια μικρή ιστορία πίσω από αυτό που αξίζει να τη μοιραστούμε!
Οργανώνοντας το πρόγραμμα των επισκέψεών μας στα νοσοκομεία και ενώ είχαμε συμφωνήσει συγκεκριμένη ημερομηνία παράδοσης των γλυκών που θα μας παρείχαν οι άνθρωποι του ΙΕΚ ΑΚΜΗ, συνειδητοποιήσαμε ότι θα χρειαζόμασταν λίγες ημέρες νωρίτερα τα γλυκά και αυτό επικοινωνήθηκε μόλις προχτές στην κα Μαρία Μπότη, η οποία μας είπε ότι θα έκανε το καλύτερο δυνατόν.
Αυτό που δεν μας είπε όμως η κα Μπότη όταν ανατρέπαμε αιφνίδια όλον τον προγραμματισμό της σχολής και τις ανελαστικές υποχρεώσεις καθηγητών και φοιτητών (και μάλιστα λίγο πριν τις εξετάσεις τους!!!) ήταν ότι χωρίς δεύτερη σκέψη, θα ρίχνονταν όλοι και όλες στη δουλειά και μάλιστα δουλεύοντας …νύχτα….!!!!..για να μπορέσουμε εμείς να παραλάβουμε τα υπέροχα μελομακάρονά τους νωρίτερα από όσο ποτέ θα περιμέναμε!
Το να εργάζονται κυριολεκτικά μέσα στη νύχτα άνθρωποι ζυμώνοντας, ψήνοντας, σιροπιάζοντας, βάζοντας μέσα στις ζύμες και τα σιρόπια τους πέρα από την τέχνη τους, και όλη τους την αγάπη και το νοιάξιμο για τόσους άγνωστους, πάσχοντες συνανθρώπους τους είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναζήσει!
Και ναι, αυτό είναι ένα μικρό χριστουγεννιάτικο θαύμα. Τουλάχιστον για όλους εμάς που καταφέρνουμε να κρατάμε ακόμα μέσα μας ζωντανό το παιδί που ήμασταν κάποτε!
Και κάπως έτσι ξεκινάνε τα Χριστούγεννα για το Σύλλογό μας!
Μείνετε συντονισμένοι γιατί μόλις ξεκινήσαμε