Πανελλήνιο Συνέδριο 22-24.2.2024: «MAPPING THE UNKNOWN IN ONCOLOGY” (Χαρτογραφώντας το άγνωστο στην Ογκολογία), διοργάνωση Ιατρική Εταιρεία Έρευνας & Εκπαίδευσης, υπό την αιγίδα της Εταιρείας Ογκολόγων Παθολόγων Ελλάδας και της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας.
Πολλά συγχαρητήρια στην Οργανωτική Επιτροπή του συνεδρίου!
Πολλά συγχαρητήρια κι ακόμα περισσότερα Ευχαριστώ, προσωπικά στον αγαπητό φίλο Μιχάλη Νικολάου ογκολόγο, επιμελητή Α’ της Α’ Ογκολογικής Κλινικής ΓΑΟΝΑ, “Ο Άγιος Σάββας”, για το θέμα που μου πρότεινε, “Δίπλα στο δοκιμαζόμενο πολίτη”, μέσα από το οποίο μου δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσω, ως πρώην ασθενής αλλά και ως μάχιμη εθελόντρια, με την ιδιότητα της προέδρου του Συλλόγου Καρκινοπαθών Λάρισας αλλά και του Μέλους του ΔΣ της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καρκίνου, προπάντων όλων όμως, ως ενεργή πολίτης της χώρας μας, για μακροχρόνιες και σταθερά υφιστάμενες – αλλά και για έκτακτες κι απρόβλεπτες (βλ. Daniel)- δοκιμασίες, ευαλωτότητες και ανισότητες που αντιμετωπίζουν σημαντικά κομμάτια της κοινωνίας μας, τα οποία γνωρίζουμε και προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε όλοι κι όλες εμείς που δραστηριοποιούμαστε μέσα από το κίνημα των ασθενών, έχοντας όμως βιώσει οι ίδιοι πρώτα στο πετσί μας, τι σημαίνει πραγματικά να είσαι “δοκιμαζόμενος πολίτης”.
Ευχαριστώ θερμά την/τους προέδρους, κα Ζένια Σαριδάκη, Ογκολόγο Παθολόγο, της Εταιρείας Ογκολόγων Παθολόγων Ελλάδας, τον κ. Γεώργιο Κουκουράκη, Ακτινοθεραπευτή Ογκολόγο, της Ελληνικής Εταιρείας Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας (δε θα ξεχάσουμε ποτέ ότι σταθήκατε όλοι κι όλες σας δίπλα μας όταν η Θεσσαλία μας, από τη μια στιγμή στην άλλη, μετατράπηκε σε απέραντη λίμνη) αλλά και το δικό μας Γιώργο Καπετανάκη, της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καρκίνου, τόσο για τη συζήτηση που ακολούθησε μεταξύ μας, όσο και για όσα μοιραστήκατε με όλους μας.
Ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε, πολύ σημαντικό για μένα, να βλέπω εξαιρετικούς γιατρούς, να “βγαίνουν” από την όποια ζώνη ασφάλειάς τους, όση “ασφάλεια” τούς επιτρέπει η πραγματικότητα του, έτσι κι αλλιώς, δύσκολου καθημερινού τους έργου, και να “κοιτούν” τις αόρατες συχνά, πλην όμως υφιστάμενες, δύσκολες επιπλέον “πραγματικότητες” των ασθενών.
Το πρώτο βήμα για να αλλάξουμε οτιδήποτε, είναι να θέλουμε αλλά και να μπορούμε να “δούμε”.
(Θα ήθελα να γράψω πάρα πολλά για την καταπληκτική εικόνα που κοσμεί τα μπάνερ, αφίσα, πρόγραμμα κλπ του Συνεδρίου και την απίστευτη σημειολογία της που αποτύπωσε μοναδικά ο εικαστικός Κ. Μπιλιούρης αλλά ελπίζω και αξίζει αυτό να το κάνει ο Μιχάλης με την πρώτη ευκαιρία )
