Όσοι αγωνιζόμαστε στο κίνημα των ασθενών έχουμε συνηθίσει να παλεύουμε με προβλήματα που τις περισσότερες φορές ξεπερνούν και το μπόι μας και το ανάστημα της ψυχής μας.
Χρόνια παλεύουμε στο πλευρό των ασθενών, για κάθε μικρή ή μεγαλύτερη ακάλυπτη ανάγκη μας.
Μέσα στους χώρους θεραπείας, μέσα στα γραφεία των διοικήσεων των νοσοκομείων, μέσα στα ιατρικά συνέδρια, μέσα στο Κοινοβούλιο και σε όλα τα κέντρα λήψης των αποφάσεων που μας αφορούν, διεκδικούμε να ακούγεται σθεναρά η φωνή μας.
Έτσι και στο 6ο Ογκολογικό Συνέδριο Κεντρικής Ελλάδας διεκδικήσαμε (για άλλη μια φορά) και εκφράσαμε θεσμικά την αγωνία μας μεταξύ άλλων για :
- Την καθολική, ισότιμη, έγκαιρη και έγκυρη πρόσβασή μας σε θεραπείες και φάρμακαΤις καθυστερήσεις στα αποτελέσματα των βιοψιών λόγω της έλλειψης παθολογοανατόμων
- Το burnout πολλών από αυτούς που εργάζονται στις δημόσιες δομές υγείας (πόσες ώρες αλήθεια μπορεί να εργάζεται με ασφάλεια για τον ίδιο αλλά και για τους ασθενείς του, ένας αναισθησιολόγος;;; Όταν λείπουν πανελλήνια πάνω από 250 αναισθησιολόγοι στο δημόσιο σύστημα υγείας, με πόση ασφάλεια μπορούν να λειτουργήσουν τα απογευματινά χειρουργεία;)
- Την αξιοπρέπεια στους χώρους διενέργειας των χημειοθεραπειών των τμημάτων ημερήσιας νοσηλείας (όσοι είστε οι ίδιοι ασθενείς ή συνοδοί καταλαβαίνετε ακριβώς τι εννοούμε)
- Την ανάγκη απόκτησης ενός δεύτερου γραμμικού επιταχυντή (τα αριθμητικά στοιχεία που παραθέσαμε από το 2018 έως σήμερα μαρτυρούν την ανάγκη αυτή)
- Την απουσία δομών φιλοξενίας από τον τόπο μας (η αξιοπρέπεια στην ασθένεια και στη ζωή, αλλά και ως το τέλος αυτής, δεν είναι πολυτέλεια, είναι δείγμα πολιτισμού της κοινωνίας μας..)
Αυτά ήταν μερικά μόνο από όσα μας δόθηκε η ευκαιρία και το βήμα να μοιραστούμε χτες, και ευχαριστούμε από καρδιάς τους διοργανωτές του συνεδρίου για την πρόσκληση αλλά και όλους όσους με ευήκοα ώτα και υπομονή μας άκουσαν (και) χτες.
Και να που κάπως έτσι έρχεται μια μέρα, για την ακρίβεια μια νύχτα, και ακούς από τα χείλη όσων φαίνεται ότι τελικά πράγματι άκουσαν και παράλληλα ανέλαβαν ή έχουν τη βούληση να αναλάβουν δράση, και παίρνεις μια βαθιά ανάσα, προσπαθώντας να μη σε πνίξει ούτε η συγκίνηση αλλά ούτε κι ο εφησυχασμός.
Δημόσια (χτεσινοβραδινη) δέσμευση λοιπόν (από τον Περιφερειάρχη κ. Κουρέτα , τον Μητροπολίτη, την Ακαδημαϊκή κοινότητα, τις Διοικήσεις… γιατί όλοι τους συνέβαλαν με τον τρόπο τους) για
- Καθ’ ύψος επέκταση του κτιρίου του ΠΓΝΛ
- Δεύτερο γραμμικό επιταχυντή
- Δημιουργία Ξενώνα κατά το πρότυπο της ΓαλιλαίαςΜακάρι να είμαστε όλοι κι όλες εδώ, παρόντες και παρούσες να δούμε να υλοποιούνται όλα αυτά.
Μέχρι τότε….ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ
