Και αν σε ρωτήσουν ποτέ εθελοντή και εθελόντριά μας, τι στην ευχή βρίσκεις που σε κρατάει μέσα σ’ έναν σύλλογο καρκινοπαθών, κυρίως εσένα που μπορεί να μην έχεις αρρωστήσει ποτέ σου “απ’ αυτό”, να γυρίσεις και να τους πεις:
– Τη χαρά της ζωής βρίσκω, το νόημα και το κουκούτσι της. Της πραγματικής ζωής ανθρώπων που ξέρουν ν’ αντέχουν μα και να στέκουν στο ύψος τους, μικροί και μεγαλειώδεις.
Ανθρώπων ίδιων με σένα, πολύτιμε και πολύτιμη, συνοδοιπόρε-εθελοντή κι εθελόντρια μας, που επιλέγεις, τολμάς και στέκεσαι στο ύψος σου, Άνθρωπος αληθινός, μικρός και μεγαλειώδης κι εσύ όπως κι εμείς..
Σας ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας, όλους κι όλες σας για την καθημερινή σας ενδονοσοκομειακή και γραμματειακή υποστήριξη του συλλόγου μας!
Latcho Drom φίλοι , φίλες κι αδέρφια
