Αλήθεια…
Και αν Χριστούγεννα δεν είναι η χαρά, οι αγκαλιές, τα χαμόγελα, τα μικρά παιδιά, μα κι οι μεγάλοι που γίνονται έστω για λίγο παιδιά, τα κάλαντα, τα γλυκά, τα δώρα, οι αγιοβασίληδες, τα ξωτικά…. μα….. και το βλέμμα της ψυχής μας που μπορεί κι αντέχει να κοιτάζει βαθύτερα σ’ όλα γύρω, και τα “φώτα” της καρδιάς μας που μπορούν και παλεύουν να φωτίζουν την παγωνιά της “νύχτας” που ζουν πολλοί δίπλα μας….τότε άραγε τι άλλο μπορεί να είναι;;;;;
Ευγνωμοσύνη για όλα τα “Χριστούγεννα” που μοιραζόμαστε…. Ευγνωμοσύνη για όλα όσα κάνουμε ΜΑΖΙ