Τα τελευταία 18 χρόνια, οι ώρες κι οι μέρες που οι εθελοντές κι εθελόντριές μας βρίσκονται μέσα στις ογκολογικές κλινικές των δημόσιων νοσοκομείων της πόλης μας, μια δράση που ο Σύλλογος Καρκινοπαθών Λάρισας πραγματοποιεί καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, προσφέροντας ψυχοκοινωνική υποστήριξη στους ασθενείς και τους φροντιστές τους, είναι ξεχωριστά σημαντικές και σπουδαίες για όλους κι όλες μας.
Κάποιες όμως ημέρες είναι λιγάκι, διαφορετικές
Κι οι μέρες αυτές είναι οι μέρες που εθελοντές κι ασθενείς, γινόμαστε ξανά παιδιά! Παιδιά που επιτρέπουν στον εαυτό τους να αισιοδοξεί και να ελπίζει περισσότερο, να χαμογελά πιο πλατιά, να τραγουδήσει αν θέλει και να μοιραστεί μικρά δωράκια που “γλυκαίνουν” μια στάλα τον πόνο που βαραίνει τα σώματα και τις ψυχές…
Και στο “κουκούτσι” τους τελικά Χριστούγεννα δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο πέρα απ’ το αληθινό “σε νιώθω” και το ουσιαστικό “είμαι δίπλα σου”, που μπορούμε και που επιλέγουμε να μοιραζόμαστε απλά, τρυφερά κι ευγενικά με τον κάθε πάσχοντα συνάνθρωπό μας, κοιτώντας καθένα και καθεμιά σας, όχι από ψηλά, όχι από χαμηλά αλλά με τις ψυχές μας να στέκουν ίσα και δίπλα δίπλα η μία με την άλλη, ίσοι και ολόιδιοι όλοι μας με όλους σας. Μάτια με μάτια, χέρια με χέρια, καρδιά με καρδιά.
