Στο σύλλογό μας, ένα σύλλογο αμιγώς ασθενών που στηρίζεται όμως παράλληλα από ένα μεγάλο δίκτυο ειδικά εκπαιδευμένων εθελοντών, καρκινοπαθείς αλλά και μη, βιώνουμε καθημερινά, όλο το χρόνο, μια βαθιά αλήθεια.

Ίσως τη μεγαλύτερη.

Αυτή που αφορά την ανθρώπινη ευθραυστότητα.

Βιώνουμε – κι έχει σημασία το βιώνω σε σχέση με το βλέπω ή απλά γνωρίζω- και έχουμε αποδεχτεί (ή πάντως ενεργητικά προσπαθούμε να αποδεχτούμε), πως όλοι κι όλες μας είμαστε απολύτως … εύθραυστοι.

Και συνειδητοποιούμε μέσα απ’ την καθ’ ημέρα πράξη μας, ως εθελοντές κι εθελόντριες, πως ανάμεσά μας θα υπάρχουν πάντοτε κι άνθρωποι που θα σπάνε, και ίσως μερικές πληγές τους δεν θα επουλώνονται ποτέ πλήρως

Είναι ένα σπουδαίο μάθημα για όλους κι όλες μας αυτό, που μας διδάσκει η μακροχρόνια, καθημερινή επαφή μας με τους ασθενείς με καρκίνο. Η επαφή μας αυτή με συνανθρώπους μας, που η επιβίωση η δική τους ή των αγαπημένων τους προσώπων, σοβαρά απειλείται, μας δείχνει κάποιες φορές πως δυστυχώς οι άνθρωποι συχνά “σπάνε”.

“Θρυμματίζονται” με τρόπους που ίσως και να μη μπορούν να αναιρεθούν.

Αυτό δεν είναι σίγουρα κάτι εύκολο για μας γιατί μας αναγκάζει να αναλογιζόμαστε και να προβληματιζόμαστε κάποτε και για τη δική μας ανθεκτικότητα.

Γι αυτό βρίσκουμε τρόπους να “φροντιστούμε” κι εμείς, μένοντας “μαζί”, μια ομάδα μπετόν αρμέ, αυξάνοντας τόσο την ομαδική όσο και την ατομική μας ανθεκτικότητα.

Οι εθελοντές κι οι εθελόντριές μας νιώθουμε το “κάλεσμα” για βαθύτερη ενσυναίσθηση, για κατανόηση και επιείκεια προς τους άλλους αλλά και τον εαυτό μας.

Ένα κάλεσμα που μπορούμε και το ακούμε καθαρά και που με πολλούς τρόπους, μεταμορφώνει και τη δική μας ζωή, και μάλιστα όχι μόνον στο ρόλο μας ως εθελοντές κι εθελόντριες του συλλόγου μας.

Μέσα απ’ το παιχνίδι και το παραμύθι, στην ομάδα του “Εργαστηριού” μαθαίνουμε ν’ αποδεχόμαστε πως “θεραπεία”, δεν είναι το να είμαστε ξανά “ολόκληροι” ή “άθραυστοι”.

“Θεραπεία” είναι και να μάθουμε να κουβαλάμε τις ρωγμές, τις δικές μας μα και των άλλων όταν χρειάζεται, κι όταν κυρίως αυτό το έχουμε επιλέξει συνειδητά, με αγάπη, ευγένεια και αξιοπρέπεια, μέσα από το ρόλο του εθελοντή και της εθελόντριας

Και κάπως έτσι μπορούμε και γινόμαστε η αγκαλιά, η χαρά και το χαμόγελο που βλέπετε στα πρόσωπά μας…
(Και) Οι εθελοντές κι εθελόντριες του Εργαστηριού μας εύχονται σε όλους σας ….. Καλά Χριστούγεννα