Το λέω πάντα γιατί το πιστεύω πως είναι τυχεροί οι άνθρωποι που δουλεύουν με παιδιά, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα όμως και το “βάρος” που πέφτει στις πλάτες τους, κυρίως όταν έχουν μεράκι, αφοσίωση και υπευθυνότητα απέναντι στο έργο τους. Όταν αντιλαμβάνονται ότι αυτό που επέλεξαν να κάνουν, δεν είναι απλώς μια δουλειά αλλά ένα λειτούργημα.
Αποδέχτηκα σήμερα Παρασκευή, την πολύ ευγενική πρόσκληση της Δ/ντριας και των εκπαιδευτικών του 9ου Γυμνασίου της πόλης μας, να βρεθώ στο σχολείο τους και πραγματικά απόλαυσα την ευκαιρία που μου δόθηκε να μιλήσω στους νεαρούς εφήβους για θέματα και δύσκολες αλήθειες, που εν τέλει μας αφορούν όλους κι όλες μας.
Χάρη στα ίδια τα παιδιά και με την πολύτιμη βοήθεια της εκπαιδευτικού κας Κατερίνας Ζησοπούλου, καταφέραμε κι ανοίξαμε παρέα ένα “παράθυρο” στον κόσμο των ασθενών με καρκίνο αλλά και στο οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον τους.
Πόσες άραγε οικογένειες δεν αγγίζει σήμερα αυτή η ασθένεια;
Πώς νιώθει ένας ασθενής όταν νοσεί;
Πώς αλλάζει η ζωή με την ανακοίνωση του “κακού νέου” όχι μόνο των ασθενών αλλά και των οικογενειών τους;
Και πώς να του μιλήσει ο δικός του άνθρωπος, που τα έχει χαμένα κι αυτός και δεν ξέρει τι να πει και τι να κάνει για να τον βοηθήσει;
Τι σημαίνει αποδοχή της “εικόνας” του καρκινοπαθή από τον ίδιο αλλά και την οικογένεια και τους φίλους του, και πώς αυτό επηρεάζει την ψυχολογία του;
Είναι σωστό να μην αναφερόμαστε στα πράγματα με το όνομά τους; Πώς νιώθει ένας ασθενής όταν ακούει την αναφορά της ασθένειάς του με άσχετες και αρνητικά φορτισμένες, εντελώς αδόκιμες λέξεις ή φράσεις;
Καρκίνος σημαίνει τέλος;;
Και τέλος πώς μπορούμε να βοηθήσουμε όλοι μας, μα κι ο καθένας μας από τη μεριά του, στο να αλλάξουν σιγά σιγά, όλες οι παρωχημένες αντιλήψεις που επικρατούν για την ίδια την ασθένεια και τους ασθενείς της, βοηθώντας ταυτόχρονα όλοι μας, ως μικροί ή μεγαλύτεροι πρεσβευτές αφύπνισης και ευαισθητοποίησης μέσα στο χώρο που ζούμε και κινούμαστε;;
Αυτά ήταν μερικά μόνο από όσα συζητήσαμε με τα παιδιά, είπαμε κι άλλα κατ’ ιδίαν
Μεγάλο το ευχαριστώ από όλους εμάς, προς όλους εσάς που μας δίνετε χώρο, χρόνο και φωνή να μοιραστούμε την αλήθεια μας
Απέραντη ευγνωμοσύνη από όλους εμάς, προς όλους εσάς που μας βοηθάτε να αλλάζουμε τον κόσμο μας ενώ ταυτόχρονα γίνεστε οι ίδιοι, η αλλαγή που λαχταράμε να δούμε γύρω μας.
